Περί επίσκεψης Μέρκελ

Από την ημέρα που άρχισα να ασχολούμαι με την ιστορία και δη με αυτή της Πατρίδας μας, πίστευα ότι το Ελληνικό γένος ήταν ο λαμπρότερος και πιο περήφανος λαός που υπήρξε ποτέ στην ανθρωπότητα, ένα έθνος που ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΣΚΥΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Τα επιτεύγματα των αρχαίων μας προγόνων ακόμη και σήμερα είναι επίκαιρα. Υπό τη Μακεδονική Ηγεμονία, οι Έλληνες υπό τις διαταγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κατέκτησαν κι εκπολίτισαν όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Μετά από μια περίοδο παρακμής και κατάκτησης από τους Ρωμαίους, ήτνα οι πρόγονοί μας πάλι αυτοί που χωρίς πόλεμο, άλωσαν την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, εξελληνίζοντάς την. Αυτή τη μοναδική Αυτοκρατορία, η οποία άντεξε πάνω από 1000 χρόνια. Ακολούθησε η Άλωση της Πόλης από τους Οθωμανούς, το σκοτάδι της σκλαβιάς 400 ετών και πάλι η ανάσταση του Ελληνικού Γένους με την Επανάσταση.

(Απόσπασμα από ταινία Παπαφλέσσας)

Ήταν όμως φανερό, ότι αυτή η νέα γενιά Ελλήνων παρά είχαν αποκομίσει "κουσούρια" από την επαφή με τα τουρκομογγόλια. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, το... "ρουσφέτι". Παρά ταύτα όμως, κάτι κρατούσαμε από τη λάμψη των προγόνων μας, με σημαντικότερο το γεγόνος ότι υπήρχε η προσδοκία για απελευθέρωση εδαφών κι ανασύσταση της πάλαι ποτέ κραταιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Επιπλέον, πολύ σημαντικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι τότε, οι έννοιες Έθνος και κράτος ήταν τελείως διαφορετικές, καθώς τα στενά όρια του Ελληνικού κράτους δεν ήταν αρκετά για τον εξαπλωμένο σε όλα τα μήκη και πλάτη πέριξ της Μεσογείου, Ελληνισμό. Σταδιακά και παρά το γεγονός ότι ανακτούσαμε εδάφη από την μογγολοτουρκική αυτοκρατορία, παρουσιαζόταν το παράδοξο κι ανησυχητικό φαινόμενο, οι προαναφερθείσες εννοιες του κράτους και του έθνους να "πλησιάζουν", για 3 λόγους:

• Η προσάρτηση Ελληνικών Εδαφών, πολλές φορές με τη βία, από έτερα νεοσύστατα κράτη, όπως οι Ηγεμονίες της Μολδαβίας και Βλαχίας από τους Ρουμάνους, το Αυτόνομο κράτος της Ανατωλικής Ρωμυλίας ή Ρωμανίας, με πρωτεύουσα τη Φιλιππούπολη από τους Κομιτατζηδοβούλγαρους, τμήματα της Μακεδονίας από τους προαναφερθέντες και τους "ντεμέκ" φίλους μας Σέρβους, αλλά κι αργότερα η Βόρεια Ήπειρος από κάτι παρτάλια από το Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι αυτοβαπτίστηκαν απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών (φυσικά μιλώ για τους Αλβανούς), με την υποστήριξη βέβαια των Σοβιετικών κομμουνιών
• Η σταδιακή αδιαφορία του Ελληνικού κράτους για τους Έλληνες, εκτός των ορίων του κράτους, αλλά και
• Η σταδιακή αποστασιοποίηση των Ελλήνων εκτός κράτους ως αποτέλεσμα του προηγούμενου.

Κι αν υπήρξε μια ανάταση μετά τον Α' Παγκόσμιο, τη Συνθήκη του Νεϊγύ και των Σεβρών και την επέκταση της Ελλάδος σε Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία (ζώνη Σμύρνης, η οποία περιελάμβανε σημαντικές όπως η ομώνυμη πόλη, οι Κυδωνιές και άλλες), ακολούθησε η καταστροφή. Η καταστροφή της Σμύρνης και η σφαγή του Ελληνικού πληθυσμού, από τον αιμοσταγή Κεμάλ. Πώς είναι δυνατόν, μετά από 10 χρόνια συνεχών πολέμων, με έναν Ελληνικό Στρατό κουρασμένο, με τους Έλληνες να μην επιθυμούν περαιτέρω επέκταση, η τότε κυβέρνηση να έδειχνε τέτοια επιμονή να φτάσουμε στην Άγκυρα, η οποία επιμονή θα μπορούσε να είναι παρεξηγήσιμη; Επιπλέον, μετά την καταστροφή της Σμύρνης, για ποιο λόγο άραγε, ενώ υπήρξε άμεση ανασύνταξη της Στρατιάς της Θράκης και δυνατότητα κατάληψης της ανοχύρωτης Κωνσταντινούπολης, ώστε να υπάρχει διαπραγμάτευση της Συνθήκης της Λωζάννης από άλλη βάση, δόθηκε διαταγή υποχώρησης από την κυβέρνηση; Όπως και να 'χει, μετά από τα γεγονότα του 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, έσβησε κάθε όνειρο για Μεγάλη Ελλάδα και πλέον η έννοια Ελληνικού Έθνους έγινε ταυτόσημη με την Έννοια του Ελληνικού Κράτους. Από εκεί και περά, όσο περνούσαν τα χρόνια, με εξαίρεση τη Λαμπρή Αντίσταση των Ελλήνων απέναντι στους ιταλοφασίστες φλώρους και τα γερμανοναζιστικά γουρούνια, οι Έλληνες αρχίσαμε να γινόμαστε σταδιακά δουλοπρεπείς, να μένουμε στα υλικά αγαθά και στην εικονική, μέσα από τα δάνεια, ευημερία μας, υπνωτισμένοι κι ανίκανοι να αντιδράσουμε σε όποιο μέτρο με ύπουλο τρόπο οι πολιτικοί μας μας περνούσαν, ώστε να φτάσουμε σήμερα, χρεωμένοι μέχρι τα μπούνια και ταπεινωμένοι, να στρώνουμε κόκκινο χσλί και να κάνουμε τεμενάδες στην απόγονο των Ναζοστάζι γουρουνιών. Πως ένιωσα προσωπικά; Ντροπή, λύπη κι οργή, βλέποντας τον άνθρωπο που μας εκπροσωπεί ως κράτος, τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, των Ελλήνων, του μεγαλύτερου Γένους στον κόσμο να δείχνει τόσο υποτελής απέναντι στην απόγονο των βαρβαρόγοτθων.

 

 

ΟΜΩΣ ... ΨΗΛΑ ΝΑ ΚΥΜΑΤΙΖΕΙΣ ΠΕΡΗΦΑΝΗ