Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Όταν ο μεγάλος επιβάλλεται νταϊλίκι στον μικρό...

Η σημαντικότερη είδηση, των τελευταίων ημερών για το Ελληνικό Ποδόσφαιρο, δεν είναι άλλη από το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ λήψης απόφασης για το πόσες ομάδες θα υποβιβαστούν από την Α' Εθνική στη Β' και φυσικά πόσες από τη Β' θα ακολουθήσουν την αντιστροφη ανιούσα πορεία προς τα... σαλόνια (εδώ γελάμε) της Α'. Κατά τη γνώμη μου, αποτελεί το λιγότερο γεγονός επαίσχυντο, στην Ελλάδα τους 2014 που θέλει να λέγεται κράτος ευνομούμενο, να φτάνουμε στα 2/3 του πρωταθλήματος για να υπάρξει συμβιβαστική λύση. Αλλά τι περιμένει κανείς. Όταν στο κράτος μας έχουν καταλυθεί τα πάντα και μοιάζει περισσότερο να λειτουργεί (αν λειτουργεί) ως Αφρικανικό (με όλο το σεβασμό και χωρίς ίχνος ρατσισμού) υποανάπτυκτο ή στην καλύτερη αναπτυσσόμενο (κι εδώ γελάμε γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη όταν δεν παράγουμε τίποτα!), παρά ως Ευρωπαϊκό ευνομούμενο και προηγμένο κράτος, δεν πρέπει να κάνει εντύπωση. Το ποδόσφαιρο αποτελεί αναπόσπαστο κύτταρο της Ελληνικής κοινωνίας και του κράτους, με αποτέλεσμα η ανοργανωσιά που υπάρχει στην πολιτεία να αντανακλάται και στο χώρο του δημοφιλέστερου αθλήματος αυτού.
Έστω κι έτσι όμως, ελήφθη επιτέλους μια απόφαση. Μια απόφαση, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι κόλαφος και καταστρατηγεί τα πάντα. Μια απόφαση όλεθρος για το πληγωμένο Ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά κατ' επέκτασιν και για το Ελληνικό Έθνος.
Γιατί όμως δραματοποιώ τόσο τα γεγονότα; Γιατί ένα θέμα που αφορά το ποδόσφαιρο, που σε τελική είναι ένα άθλημα, το κάνω τόσο θέμα; Μα η απάντηση είναι απλή. Διότι το ποδόσφαιρο δεν είναι (κακώς βέβαια) απλά ένα άθλημα. Έχει καταλήξει να είναι πολιτική! Στην Ελλάδα λοιπόν, που σε αυτή την περίοδο με όλα όσα συμβαίνουν σε οικονομικό και κοινωνικό τομέα, με την αποψίλωση του κοινωνικού ιστού και την εξαθλίωση του μεγαλύτερου ποσοστού των Ελλήνων, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει το αίσθημα της αδικίας και της με τη βία επιβολής του δικαίου του ισχυρού, εις βάρος του αδύναμου. Το ίδιο λοιπόν φαίνεται να συμβαίνει και με την ανωτέρω απόφαση στο αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας που λέγεται πόδοσφαιρο, προσθέτωντας έτσι ένα λιθαράκι στο  αίσθημα της αδικίας και την δικαιολογημένη καχυποψία που εκπορεύεται.
Ποια όμως ήταν τελικά η προαναφερθείσα απόφαση; Μα φυσικά αυτή που συνέφερε τη μεγάλη κατηγορία. Να πέσουν 2 ομάδες κι όχι τρεις! Παρά το γεγονός ότι όταν ξεκινούσε το πρωτάθλημα, η απόφαση ήταν σαφής και μιλούσε για υποβιβασμό 3 κι ανάλογο προβιβασμό από τα play off της Β' Εθνικής, στη μέση της χρονιάς αποφασίστηκε ότι αυτό πρέπει να αλλάξει, την ίδια στιγμή που και η Ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική νομοθεσία, προβλέπει από όσο γνωρίζω, ότι για κάθε έξι ομάδες που αγωνίζονται σε μια κατηγορία, υποβιβάζεται μία (άρα για 18 που αγωνίζονται στη μεγάλη κατηγορία πρέπει να υποβιβαστούν 3). Ο λόγος; Προς το παρόν άγνωστός. Την προσωπική μου γνώμη για να απάντησω στο παραπάνω ερώτημα, δεν πρόκειται να τη γράψω, διότι δυστυχώς δεν έχω αποδείξεις για να τη στηρίξω.
Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, το Δ.Σ. της Α΄Εθνικής, προκειμένου να χρυσώσει λιγάκι το χάπι πρότεινε συμβιβαστικά την εξής συμβιβαστική λύση: ο 3ος από το τέλος της Α' κι ο 3ος από τα play off της Β' κατηγορίας, να αγωνιστούν σε μεταξύ τους αγώνα μπαράζ σε ουδέτερο γήπεδο κι ο νικητής του αγώνα να βρεθεί ή να παραμείνει στη μεγάλη κατηγορία.
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας, ήταν τελικά να περάσει η πρόταση αυτή κι εν μέσω της αγωνιστικής περιόδου, να αλλάξουν τα δεδομένα! Υποτίθεται ότι σε κάθε οργανωμένη Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, αυτά αποφασίζονται από την αρχή της περιόδου.
Το αποτέλεσμα της ανωτέρω ψηφοφορίας δημιούργησε δύο ερωτηματικά. Κατ' αρχίν, γιατί ψηφίστηκε τώρα αυτή η πρόταση; Γιατί δηλαδή η Β' Εθνική δε επέμεινε στη στάση της, αλλά και γιατί από την αντίστροφη πλευρά, δεν ψήφισε νωρίτερα αυτή την πρόταση. Προσωπικά πιστεύω ότι οι υπεύθνοι της Β' Εθνικής θα έπρεπε να ντρέπονται, διότι επέτρεψαν στη μεγάλη κατηγορία να επιβάλλει (για μια ακόμη φορά) τα θέλω και τα πιστεύω της νταϊλίκι. Επίσης (αυτό είναι καθαρα προσωπικό ερώτημα) γιατί ο Απόλλωνας Καλαμαριάς, ο οποίος υπήρξε ένας καθαρός σύλλογος, φέρθηκε τόσο διπρόσωπα και μάλιστα, γιατί εκ τον υστέρων προέβη σε παιδαριώδεις δικαιολογίες. Πρόκειται πάντως για ερωτήματα που δεν νομίζω ότι θα απαντηθούν ποτέ.
Ακόμη θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο θέματα, τα οποία κατά τη γνώμη μου κι εκπορεύονται από αυτή την επαίσχυντη απόφαση. Κατ' αρχίν, δημιουργείται προηγούμενο, καθώς όπως έγιναν τα πράγματα, πιστεύω ότι τα δεδομένα θα μπορούν να αλλάζουν οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια των πρωταθλημάτων κατά βούληση. Επίσης, θεωρώ ότι η εν μέσω αγωνιστικής δράσης αλλαγή των δεδομένων της ανόδου και του υποβιβασμού, είναι νομικά διάτρητη και θεωρώ ότι μπορεί άριστα να προσβληθεί με προσφυγή στα δικαστήρια.
Τέλος, θεωρώ πολύ σωστή την επιλογή της διοίκησης της ΑΕΠ Ηρακλής 1908, να εκδόσει ανακοίνωση, βάσει της οποίας και καυτηριάζει το γεγονός της απόφασης αυτής, όπως και ζητά να μην ισχύσει η πριμοδότηση με 3 βαθμούς κατά την είσοδο στα play off, των ομάδων που θα τερματίσουν στην πρώτη θέση του βορείου και νοτίου ομίλου της κατηγορίας, αντίστοιχα. Ωστόσο, δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να μείνει μόνο στις ανακοινώσεις, αλλά να κινηθεί και δικαστικά, προκειμένου να πετύχει τα δίκαια (σε αυτή την περίπτωση) αιτήματά της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου