25η Μαρτίου 1821 - 25η Μαρτίου 2012

25η Μαρτίου 1821. Την Άγια αυτή Ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε την έναρξη της Επανάστασης για την απελευθέρωση από τον Ζυγό των Οθωμανών. Χωρίς τακτικό Στρατό, χωρίς εκπαίδευση, με τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής αντίθετες (κύριος εκφραστής αυτής της αντίθεσης ο Αυστριακός Μέττερνιχ), με μόνα όπλα την παλικαρία, την ψυχή και την αγάπη για την πατρίδα, οι Οπλαρχηγοί με τις δυνάμεις τους πέτυχαιναν συνεχώς καίριες νίκες εναντία στους τούρκους και κατάφεραν να ελευθερώσων μεσασε σύντομο χρονικό διάστημα την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Όμως, όπως λέει και ο Διονύσιος Σολωμός στον Ύμνο εις Την Ελευθερία:"Και η διχόνοια που κρατάει, ένα σκήπτρο η  δολερή, καθενός χαμογελάει, πάρτο λέγοντας κι' εσύ", η δίψα για εξουσία δίχασε τους Έλληνες. Οι στρατιωτικοί βρέθηκαν αντίπαλοι με τους πολιτικούς και οι τελευταίοι φρόντισαν να φυλακίσουν σημαντικούς οπλαρχηγούς και παλαιούς κοτζαμπάσηδες φιλικά προσκύμενους προς αυτούς, όπως τον Κολοκοτρώνη, τον Κανέλλο Δελληγιάννη, τον Μητροπέτροβα και άλλους. Μέσα σε αυτή την προδοσία και εκπρόσωπος της Εκκλησίας, ο Παπαφλέσσας, ο άλλοτε ένθερμος καλόγερος της Επανάστασης, για μια υπουργική θέση πούλησε τους συμπολεμιστές του.

Ωστόσο, η ανάγκη για μη απώλεια των εδαφών από το στρατό του Ιμπραήμ, τα οποία με τόσο αγώνα κι αίμα ελευθερώθηκαν, έφερε κατα κάποιον τρόπο ανακωχή σε αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο και με τη "βοήθεια" και των Μεγάλων Δυνάμεων της Εποχής, οι οποίες άρχισαν να βλέπουν θετικά την Επανάσταση (για ίδιον όφελος φυσικά), την τελική ήττα των Οθωμανών. Όχι όμως νίκη των Ελλήνων καθώς το νεοσύστατο κράτος θα ήταν υπό την κηδεμονία των ξένων.

Αυτή η κηδεμονία δεν σταμάτησε να υφίσταται ποτέ. Ούτε τότε, ούτε μετά και πολύ περισσότερο, ούτε τώρα. Φτάσαμε 25η Μαρτίου 2012. Η Ελλάδα διάγει την 4η ή 5η χρεοκοπία της ιστορίας της κι ας την χαρακτηρίζουν επιλεκτική δεν έχει σημασία, γιατί το 2013 όταν και τελειώσει η προθεσμία για μερικά "τοξικά" ομόλογα θα φανεί ότι μόνο επιλεκτική δεν είναι. Οικονομικά εξαθλιωμένη, με διαλυμένο τον κοινωνικό της ιστό, με πολιτικούς οι οποίοι από το 74 και μετά κάνουν συνεχώς κινήσεις που μόνο καλό δεν κάνουν στη χώρα, αναγκάζεται να πουλήσει όχι μόνο την αξιοπρέπεια και τη δημοκρατική υπόστασή της, αλλά και την Εθνική Κυριαρχία της, στις ορέξεις των δανειστών της.

Την 25η Μαρτίου του 1821 υπήρξαν Έλληνες με ψυχή, οι οποία συνέβαλαν να απελευθερωθούμε από τον Οθωμανικό Ζυγό.

Την 25η Μαρτίου του 2012, όταν και βρισκόμαστε υπό έναν άλλο ζυγό, τον τροϊκανικό, πολύ χειρότερο καθώς είναι οικονομικός, ο οποίος μας δίνει μια απλή ψευδαίσθηση ελευθερίας, υπάρχει κανένας Έλληνας με τέτοια ψυχή να μας ελευθερώσει;;;

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΤΕ

ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΩΡΑ