Ήδη προβιβασμένος;

Ακούω στα ραδιοφωνα της Θεσσαλονίκης τόσο παραγωγούς όσο κι ακροατές να λένε ή να υπονοούν πως ο Αρης έχει ήδη ανέβει στη Β' Εθνική. Θα προσπαθήσω με επιχειρήματα να αντικρούσω τα ανωτέρω.
Κανείς δεν αμφιβάλει, πως ο Άρης είναι μακράν το ισχυρότερο όνομα με τον περισσότερο κόσμο από κάθε άλλο σύλλογο για τα δεδομένα της Γ' κατηγορίας. Ωστόσο, δεν φτάνει μόνο αυτό για να θεωρείται ήδη προβιβασμένος. Πρόκειται για μια ομάδα, η οποία μόλις βγήκε από μια κατάσταση αποσύνθεσης κι ακόμη δεν έχει καταφέρει να σχηματίσει ρόστερ, παρά το γεγονός ότι η πλιάδα από τους ποδοσφαιριστές που συμφώνησαν με την ΠΑΕ, δέχτηκαν να παραμείνουν στην ομάδα υπό το νέο καθεστώς των ιδιωτικών συμφωνητικών. Επομένως την ίδια ώρα που σχεδόν όλες οι ομάδες της κατηγορίας έχουν σχηματίσει ρόστερ, ο Άρης είναι ακόμη στην αρχή ή στην καλύτερη στη μέση. Πόσο χρόνο λοιπόν θα χρειαστούν οι νέοι παίκτες να γίνουν ομάδα και να βρεθούν μεταξύ τους; Πόσους βαθμούς κινδυνεύουν να χάσουν;
Πέρα όμως από τον ίδιο τον Άρη πρέπει να κοιτάξουμε και τους ανταγωνιστές του. Ανταγωνιστές οι οποίοι φαίνεται να είναι αρκετά ικανοί. Συγκεκριμένα, στον 1ο όμιλο που τοποθετήθηκε ο Άρης, συμμετέχουν κι άλλες αρκετά ιστορικές ομάδες, όπως η Καβάλα, ο Πανσερραϊκός, η Καστοριά και η Δόξα Δράμας. Επίσης συμμετέχουν κι οι λιγότερο ιστορικές αλλά αρκετά ισχυρές Ηρακλής Αμπελοκήπων και Βυζάντιο Κοκκινοχώματος. Πλην της Δόξας, η οποία βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση, ο Άρης έχει να αντιμετωπίσει τον ενισχυμένο σε σχέση με πέρυσι Πανσερραϊκό, ο οποίος έκανε μεταγραφές παικτών με εμπειρία από Α' Εθνική και την εξίσου ισχυρή Καβάλα, ομάδες δηλαδη οι οποίες έχουν κάνει κανονικά προετοιμασία χωρίς εμπόδια. Θα προλάβει άραγε να δημιουργήσει ομάδα καλύτερη και κυρίως, πιο δεμένη;
Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί και το γεγονός ότι η Ερασιτεχνική κατηγορία είναι πρωτόγνωρη για τον Άρη. Θα πρέπει να συνηθίσει στο... ξύλο που πέφτει σε αγώνες αυτής της κατηγορίας, γεγονός που επίσης μπορεί να του κοστίσει απώλεια βαθμών. Ας μην ξεχνάμε ότι μερικοί από τους ανταγωνιστές του για την άνοδο έχουν πλέον την εμπειρία της κατηγορίας (π.χ. Πανσερραϊκός).
Συμπερασματικά, θεωρώ πως ναι μεν ο Άρης λόγω ονόματος, ιστορίας και έδρας αποτελεί σαφώς το μεγάλο φαβορί, όμως δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι ήδη ανεβασμένος.Μάλιστα θεωρώ ότι τέτοιες ιδέες μόνο κακό μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που φουσκώσουν τα μυαλά των ποδοσφαιριστών.

Εκούσια πτώση στην Ερασιτεχνική Κατηορία

Με αφορμή τον εκούσιο υποβιβασμό διαφόρων ομάδων τα τελευταία χρόνια, δράττομαι της ευκαιρίας να προσπαθήσω να αναλύσω το θέμα από διάφορες πλευρές. Ως γνωστόν, εκτός τραγικής εκπλήξεως η χθεσινή ήταν μια ιστορική ημέρα για το ποδόσφαιρο τόσο της Ελλάδας, όσο ειδικότερα του Άρη. Ως γνωστό, εδώ κι αρκετές ημέρες παιζόταν στις δικαστικές αίθουσες η τύχη της ΠΑΕ και κατ' επέκταση η κατηγορία στην οποία θα συμμετείχε ο Άρης. Το ερώτημα ήταν ΠΑΕ, χρέη και Β' κατηγορία ή λύση της εταιρείας, επιστροφή του Ποδοσφαιρικού τμήματος στα χέρια του Ερασιτέχνη και εκούσιος υποβιβασμός στη Γ' κατηορία. Το ειρηνοδικείο αποφάνθηκε λύση της ΠΑΕ και Γ' Εθνική.
Με βάση την ανωτέρω απόφαση λοιπόν, η οποία εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (νέα νομική κίνηση από την πλευρά Σκόρδα) είναι και τελεσίδικη, ο Άρης ως ερασιτεχνικό σωματείο απαλλαγμένο από τα χρέη πλέον, μπορεί να ξεκινήσει από την αρχή.
Αυτή η νέα αρχή, όπως κι αντίστοιχα αυτή άλλων ομάδων οι οποίες ακολούθησαν αυτή την οδό, έχει διάφορες παραμέτρους. Όσον αφορά το νέο όραμα που δίνει αυτή η νέα τροπή, θεωρώ ότι είναι αυτονόητο! Πλέον ο Αρης ανακουφίζεται από τα χρέη του και όντας λαοφιλές σωματείο, μπορεί να γίνει ιδιαίτερα ελκυστικός για επίδοξους επενδυτές. Για να συμβεί όμως αυτό και να μην ξαναφτάσει στο χάλι που βρέθηκε ο σύλλογος όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, θα πρέπει να υπάρξουν ορισμένες προϋποθέσεις. Κατ' αρχίν πρέπει να αποβληθούν από την οικογένεια του συλλόγου, όσοι ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα αυτού. Επίσης ο Ερασιτέχνης θα πρέπει να ελέγχει τον μελλοντικό μεγαλομέτοχο ώστε να μην επιτρέψει να δημιουργηθούν χρέη στην νέα εταιρεία, όταν αυτή συσταθεί. Τέλος, καλό θα ήταν αυτή τη φορά οι οπαδοί να μείνουν πίσω από τα κάγκελα και να μην μπουν ξανά στη διαδικασία να γίνουν οι ίδιοι διοίκηση.
Όσον αφορά τους τέως, αυτοί είναι πλέον ορατό ότι κινδυνεύουν από τον πέλεκυ της δικαιοσύνης. Γιατί; Μα διότι βάσει νόμου, όταν μια εταιρεία πτωχεύει, τα χρέη γίνονται προσωποπαγή! Επομένως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος απώλειας περιουσιών, ως και φυλάκισης! Το γεγονός αυτό βεβαίως, δεν απασχολεί ούτε το σύλλογο, όυτε τους οπαδούς του, καθώς αυτοί είναι το παρελθόν από το οποίο προσπαθεί ο Άρης να απαγγιστρωθεί!
Τέλος, ας περάσουμε και στην σκοτεινή πλευρά της κατάστασης αυτής, στο θέμα της εξόφλησης των πιστωτών. Όπως προαναφέρθη, βάσει νόμου μετά από πτώχευση εταιρείας, τα χρέη μεταφέρονται στα φυσικά πρόσωπα. Εδώ όμως προκύπτει ένα ερώτημα. Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία (παίκτες και λοιπό προσωπικό), θα λάβουν τα χρωστούμενα; Τι θα γίνει με όλους όσους μένουν άνεργοι; Θα τους κράτησει η ομάδα (ως Ερασιτεχνικό Σωματείο πλέον); Το θέμα αυτό, είναι πολύ σοβαρό και κανονικά θα έπρεπε να ενδιαφέρει τους οπαδούς (πιστεύω ότι δυστυχώς δεν συμβαίνει) του Άρη, ιδιαίτερα τους μεροκαματιάρηδες, οι οποίοι στην Ελλάδα της κρίσης υδρώνουν για να βρουν ένα κομμάτι ψωμί! Διότι ο Άρης εκτός από ομάδα, ήταν κι εταιρεία όπως κάθε άλλη που απασχολεί εργατικό δυναμικό. Στη θέση λοιπόν του ποδοσφαιριστή ή του υπαλλήλου που μένει άνεργος, θα μπορούσε να είναι αυτός ο οπαδός, ο οποίος τώρα χαίρεται για το όραμα αναγέννησης της ομάδος του. Θα χαρεί όμως το ίδιο, αν βρεθεί στο δρόμο στην περίπτωση που πτωχεύσει η εταιρεία στην οποία αυτός εργαζόταν;....

Υ.Γ.: Τα όσα έγραψα ισχύουν και για ομάδες που ακολούθησαν ή ακολουθούν τον ίδιο δρόμο, όπως Πανσερραϊκός, Δόξα Δράμας, ΑΕΛ, Αγροτικός Αστέρας, ΑΕΚ και όσες άλλες που πιθανώς μου διαφεύγουν!