
Ωστόσο, η ανάγκη για μη απώλεια των εδαφών από το στρατό του Ιμπραήμ, τα οποία με τόσο αγώνα κι αίμα ελευθερώθηκαν, έφερε κατα κάποιον τρόπο ανακωχή σε αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο και με τη "βοήθεια" και των Μεγάλων Δυνάμεων της Εποχής, οι οποίες άρχισαν να βλέπουν θετικά την Επανάσταση (για ίδιον όφελος φυσικά), την τελική ήττα των Οθωμανών. Όχι όμως νίκη των Ελλήνων καθώς το νεοσύστατο κράτος θα ήταν υπό την κηδεμονία των ξένων.
Αυτή η κηδεμονία δεν σταμάτησε να υφίσταται ποτέ. Ούτε τότε, ούτε μετά και πολύ περισσότερο, ούτε τώρα. Φτάσαμε 25η Μαρτίου 2012. Η Ελλάδα διάγει την 4η ή 5η χρεοκοπία της ιστορίας της κι ας την χαρακτηρίζουν επιλεκτική δεν έχει σημασία, γιατί το 2013 όταν και τελειώσει η προθεσμία για μερικά "τοξικά" ομόλογα θα φανεί ότι μόνο επιλεκτική δεν είναι. Οικονομικά εξαθλιωμένη, με διαλυμένο τον κοινωνικό της ιστό, με πολιτικούς οι οποίοι από το 74 και μετά κάνουν συνεχώς κινήσεις που μόνο καλό δεν κάνουν στη χώρα, αναγκάζεται να πουλήσει όχι μόνο την αξιοπρέπεια και τη δημοκρατική υπόστασή της, αλλά και την Εθνική Κυριαρχία της, στις ορέξεις των δανειστών της.
Την 25η Μαρτίου του 1821 υπήρξαν Έλληνες με ψυχή, οι οποία συνέβαλαν να απελευθερωθούμε από τον Οθωμανικό Ζυγό.
Την 25η Μαρτίου του 2012, όταν και βρισκόμαστε υπό έναν άλλο ζυγό, τον τροϊκανικό, πολύ χειρότερο καθώς είναι οικονομικός, ο οποίος μας δίνει μια απλή ψευδαίσθηση ελευθερίας, υπάρχει κανένας Έλληνας με τέτοια ψυχή να μας ελευθερώσει;;;
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΤΕ
ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου