DOS vs WINDOWS - Round 2

Πριν από 3 χρόνια, είχε χρειαστεί να προσπαθήσω να επαναφέρω δεδομένα από χτυπημένο σκληρό δίσκο σε άλλον. Τότε δοκίμασα ό,τι είχα διαθέσιμο και κατέληξα στο DOS. Ήταν το μόνο λειτουργικό, μέσω του οποίου κατέστη δυνατή η λειτουργία του δίσκου κι η διάσωση των εγγράφων. 

Τρία χρόνια λοιπόν, μετά από το θρίαμβο του "μαθουσάλα" DOS, έναντι των... απογόνων του, ήρθε ένα δεύτερο παριστατικό να επιβεβαιώσει την υπεροχή του. Συγκεκριμένα, ένας πολύ καλός φίλος μου ζήτησε να προσπαθήσω να αποθηκεύσω τα αρχεία του από το σκληρό δίσκο του φορητού του, ο οποίος για κάποιον λόγο δεν μπορούσε πλέον να εκκινήσει. Αρχικά, σκέφτηκα ότι μάλλον για κάποιον λόγο τα Windows είχαν πρόβλημα, οπότε μια επανεγκατάσταση θα έλυνε το πρόβλημα. Ωστόσο, με του που άνοιξα τον υπολογιστή... άκουσα τον χαρακτηριστικό απεχθή ήχο του "χτυπημένου" δίσκου και με ζώσανε τα φίδια. Ήταν απόλυτη ανάγκη η αλίευση των αρχείων, καθώς από όσο μου ανέφερε ο φίλος μου, επρόκειτο για αρχεία επαγγελματικά και μη ανακτίσιμα από άλλη πηγή.

Λόγω της σημασίας αυτής, ξεκίνησα την προσπάθεια αρχικά μεσω Windows (σιγά μην έπαιρνε μπρος) κι εν συνεχεία με τη βοήθεια LiveCD και Linux. Όλα αυτά απέτυχαν κι έτσι αποφάσισα να ξεθάψω και πάλι το παλιό καλό DOS. Έφτιαξα λοιπόν, ένα Flash Disk με DOS 7.1 κι αφού ο δίσκος κατέστη δυνατό να αναγνωστεί μέσω αυτού, προσπάθησα με τη βοήθεια του Ghost (και αυτή τη φορά), να κάνω αντιγραφή των δεδομένων σε υγιή σκληρό δίσκο. Δυστυχώς όμως, σε αντίθεση με την προηγούμενη, ο σκληρός ήταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση. Η διαδικασία με το ghost δεν τελείωσε ποτέ, οπότε αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Κατέβασα ένα πρόγραμμα για NTFS υποστήριξη από τρίτο κατασκευαστή (NTFS4DOS) και με τη βοήθεια αυτού μπόρεσα να δω τα περιεχομένα του χτυπημένου δίσκου. Σιγά σιγά, μπόρεσα να επαναφέρω τα επαγγελματικά έγγραφα και ορισμένες φωτογραφίες και video, αλλά, ορισμένα άλλα video δυστυχώς χάθηκαν.

Παρά τις απώλειες αυτές, τα σημαντικά αρχεία διασώθηκαν, με τη μόνη υποσημείωση ότι θα έπρεπε να ελεγχθούν και να αλλαχτούν τα ονόματά τους, καθώς το παλιό MS-DOS, δεν μπορούσε να διαβάσει ονόματα αρχείων άνω των 8 χαρακτήρων. Κατά τα άλλα όμως, σε δειγματοληπτικό έλεγχο, όλα τα διεσωσμένα αρχεία λειτουργούσαν κανονικά.

Εν κατακλείδι, φαίνεται ότι στα δύσκολα η παλιά τεχνολογία έχει ακόμη κάτι να δώσει, γεγονός το οποίο με χαροποιεί, διότι μεγάλωσα με τη γραμμή εντολών, καθώς ασχολήθηκα με τους υπολογιστές από το 1987 κι όχι με τα φαντεζί παράθυρα, τα γραφικά και το ποντικι, τα οποία στην Ελλάδα εδραιώθηκαν από το 1993 και μετά.